Van baby naar dreumes: hoe vind je je balans als moeder?

Van het eerste hapje, naar de eerste stapjes. Hoe is het eerste jaar van Morris geweest? Liza van @studiomorrnl neemt jullie vandaag mee door het eerste jaar van Morris en hoe je als kersverse moeder je balans kan vinden! Lezen jullie mee?

Een jaar geleden werd ik voor de eerste keer mama. Dat was een hele bijzondere ervaring. Niet alleen de negen maanden van zwanger zijn, waarbij je je steeds meer verbonden gaat voelen met de groeiende mini in je buik, maar ook de bevalling waarbij je letterlijk keihard moet werken voor het mooiste bezit dat je ooit zult hebben.

Het eerste jaar
Het eerste babyjaar vond ik heel intens. Holy. Shit. Los van het feit dat Morris een huilbaby was, vraagt een kindje van 0 jaar veel. Heel veel. Als kersverse ouders heb je er nog geen kaas van gegeten en zonder enige vorm van opleiding (los van de 8 dagen kraamhulp) moet je maar gewoon voor je kleintje gaan zorgen. Het eerste jaar stond voor mij gelijk aan veel eerste mooie momentjes zoals het eerste lachje, het eerste hapje, de eerste keer logeren, maar ook voor sprongetjes, regeldagen, tandjes die doorkomen, krampjes en ga zo maar door. Ik merk dat wij nu, ongeveer een jaar later, de rust weer terug hebben gevonden. We hebben het eindelijk onder de knie.

Balans
Balans… het klinkt voor mij altijd als een opgave die veel te hoog gegrepen is. Hoe vinden we balans in ons leven? En is het altijd mogelijk om een balans te ervaren? Toch durf ik nu te zeggen dat ik steeds meer de balans heb gevonden. Eigenlijk is dat begonnen met een hele dikke middelvinger naar alles en iedereen om mij heen die mijn persoonlijke balans verstoorde. Op het moment dat je moeder wordt, wordt je meegezogen in een totaal nieuwe levensstijl. Je slaapt niet meer (of in ieder geval een heel stuk minder), je staat zelf niet meer op nummer één en de mensen om je heen beginnen aan je te trekken. Het is dan ineens meer dan duidelijk dat je keuzes moet gaan maken om zowel jezelf als de rest van het gezin boven water te houden. En holy guacamole, wat waren deze keuzes soms moeilijk.

Mama-drama
We hebben Morris leren kennen als een vrolijk, temperamentvol en bezig mannetje, die ontzettend goed weet wat hij wil (of beter gezegd, wat hij niét wil). Dit is natuurlijk niet zonder vallen of stoten gegaan. Integendeel. Maar de hobbelige weg was wel nodig om elkaar écht goed te leren kennen. Niet alleen Morris, maar ook elkaar. Als partners en als ouders. Ik ben nog steeds de nagging mama waarvan haar wil wet is, maar ik heb ook geleerd hoe waardevol de rol van hubby in de opvoeding is. En dat je als moeder heus niet altijd alles het beste weet (ook al denk je stiekem van wel). En hij is, op zijn beurt, nog steeds de vrije, nonchalante papa die onze mini ook enorm hard nodig heeft.

Geen verplichtingen meer
Ik heb balans gevonden in het moederschap door mijzelf geen verplichtingen meer op te leggen. Door mij, meer dan ooit, te laten leiden door wat er op mijn pad komt. Maar ook door stevig te gaan staan voor de dingen die wij als gezin belangrijk vinden en ons niet van de wijs te laten brengen. Op het moment waarop ik een keuze moet maken, stel ik mijzelf de vraag: ‘Kost het mij energie of levert het mij energie op?’. Ik wil mij en mijn gezin graag omringen met mensen die ons energie opleveren, zodat wij een ander ook weer energie kunnen geven. Toch blijven er altijd mensen om je heen staan die vooral veel van je vragen. En dat is soms ook oké. In dat geval is het voor mij belangrijk om te accepteren dat sommige mensen er gewoon altijd zullen zijn en dat je hier mee moet dealen. Ik probeer dan vooral een balans te vinden in het accepteren dat het zo is en mijn eigen weg er in zien te vinden door bijvoorbeeld de frequentie van samen zijn naar beneden te brengen.=

Kies ook eens voor jezelf
Voor ons is het gezinsleven muy importante, maar niet het enige wat ons leven betekenis geeft. Ik vind het ook belangrijk om mijzelf te blijven ontwikkelen in mijn studie en mijn werk. Daarnaast is het voor mij een must om af en toe tijd voor mijzelf als persoon te hebben. Je hoeft niet alleen moeder te zijn én je hoeft ook niet alleen collega te zijn. Het belangrijkste is dat je de dingen in je leven op waarde kan schatten en bewuste keuzes kan maken om jezelf en je gezin gelukkig en gezond te houden. Alleen op deze manier vind ik de balans in mijn leven. Het vinden en ervaren van balans als mens en als moeder is heel persoonlijk. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Hoe vinden jullie balans?

Een groot avontuur
Ja, het eerste jaar.. het is eigenlijk één groot avontuur. Een survival waarbij je moet zorgen dat de slapeloze nachten, de onzekerheid en de bekritiserende omgeving je niet de baas worden. Hoewel ik het eerste jaar intens en zwaar vond, heb ik er ook enorm van genoten. Wat een grote stappen heeft onze mini gemaakt in een jaar tijd. Van hulpeloos frummeltje naar blije en actieve dreumes met een geheel eigen willetje. Van uren op mijn borst knuffelen naar alles zelf willen ontdekken. Volop in ontwikkeling waarbij elke nieuwe fase wel weer iets moois brengt. Dag lieve baby, het eerste jaar zit erop!